ΤΡΕΜΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ
Σαν Πρόεδρος και κύριος διαχειριστής σχεδόν όλων των καταστάσεων τα 3 τελευταία χρόνια αλλά κυρίως σαν ενας ανθρωπος που ζει στον χώρο μας για 37 συνεχόμενα χρόνια και σαν υποψήφιος για άλλη μια τριετία οφείλω να πω δυο λόγια για πράγματα που θεωρώ σημαντικά για το μέλλον μας.
Πρέπει να κατανοήσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ οτι ο χώρος ΔΕΝ μας ανήκει αλλά εμείς ανήκουμε στον χώρο!!
Οι παικτικές φιλοδοξίες, επιτυχίες, απογοητευσεις, αδικίες, υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν στο μπιλιάρδο και σε ολα τα αγωνίσματα.Οφείλουμε όμως κάποτε να ωριμάσουμε σε μεγαλύτερο βαθμό και να βλέπουμε το δάσος και οχι το δεντρο.
Τα πρωταθλήματα και τα τουρνουά με τα οποία εγω μεγάλωσα είχαν θεατές που αυξάνονταν οσο πλησίαζαν στο τέλος τους.
Αυτή τη στιγμή συμβαίνει το αντίθετο...
Ας μην ψάχνουμε τι φταίει όμως. ΕΜΕΙΣ ολοι φταίμε και η νοοτροπία που επικρατεί και όλοι μαζί οφείλουμε κάποια στιγμή να δώσουμε ενα τέλος.
Η νοοτροπία που δεν μας επιτρέπει να δούμε το τουρνουα που λάβαμε μέρος σαν γιορτή στην οποία εχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο επειδή δεν παίξαμε στον τελικό η δεν μπήκαμε στην τετράδα...
Και όταν θα μπούμε...?
Δυστυχώς ενα απο τα πλεονεκτήματα που έχει το μπιλιάρδο (να παίζεις για πολλά χρόνια) μετατρέπεται σε μειονέκτημα για την διοικησή του καθώς είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν αυτοί που θα ασχοληθούν με τα κοινά.
Στα 3 χρόνια της Ενωσης θεωρώ οτι με τα λίγα μέσα που είχαμε πετύχαμε αρκετά πράγματα.
Πετύχαμε σε μια δύσκολη εποχή την αύξηση των παικτών, την αύξηση των αγώνων, την οικονομική κάλυψη των κορυφαίων στις διεθνείς διοργανώσεις που αφορούν την Ελληνική σημαία, την πλήρη αγωνιστική εικόνα και απεικόνιση ΟΛΩΝ των πρωταθλημάτων και των αποτελεσμάτων αυτών, την ζωντανή εικόνα απο τις μεγάλες μας διοργανώσεις σε ολο τον κόσμο.
Η κύρια επιτυχία μας ομως αφορά το αγωνιστικό κομμάτι...
Πιστευω οτι τα επόμενα 3 χρόνια πρέπει να δώσουμε βάρος στην ανάπτυξη μας μεσω της διάδοσης της διαφήμισης της καλύτερης επικοινωνίας με τα media και οτι άλλο αυτή απαιτεί την σημερινή εποχή.
Το σύστημα που θα παίξουμε και ο όποιος τρόπος διεξαγωγής κάποια στιγμή πρέπει να περάσει σε δεύτερη-τρίτη μοίρα.
Αλλωστε είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεί κάποιος ενα σύστημα που δεν θα κερδίζει ο καλύτερος...
Προσωπική μου φιλοδοξία το τελευταίο τουρνουά το οποίο θα αναδείξει τον πρωταθλητή για το 2017-18 καθώς και τα τελικά του ομαδικού πρωταθλήματος να διεξαχθούν σε δημόσιο χώρο.
Οχι δεν το θέλω για να παίξουμε σε καλύτερες συνθήκες αλλά για να μπορέσουμε επικοινωνιακά να είμαστε καλύτεροι και να απευθυνθούμε και να προσκαλέσουμε κοινό το οποίο δεν μας γνωρίζει,επώνυμους που έχουν δηλώσει fan του μπιλιάρδου, να δώθεί μια συνέντευξη τύπου που δεν θα επικεντρωθεί στο ποιός ήρθε 1ος η 2ος αλλά στο τι είναι αυτό το παιχνίδι τι απαιτεί τι προσφέρει. Μια συντονισμένη με λίγα λόγια προσπάθεια στα δυο κορυφαία αγωνιστικά μας γεγονότα μεσω της οποίας η φωνή μας να ακουστεί και να κερδίσουμε οπαδούς και οχι απαραίτητα παίκτες.
Πιστεύω οτι μπορούμε να τα καταφέρουμε και οτι ο χρόνος που μεσολαβεί αν στοχεύσουμε εκεί είναι συμμαχός μας.
Επόμενο κομμάτι που "πονάμε" είναι η παραγωγή παικτών (με βάση τις δυνατότητες μας) και η ελλειψη νέων παικτων.
Πρέπει λοιπόν να δούμε και να σχεδιάσουμε το πως οι ώρες που ο καθένας μας εχει διαθέσιμες δεν θα πηγαίνουν χαμένες σε μια παρτίδα διασκέδασης αλλά σε κάτι πιο ωφέλιμο.
Χρειάζεται και εδώ σοβαρή αφύπνιση και αλλαγή νοοτροπίας κυρίως απο τους πιο αδύνατους παίκτες!!
Ο αντίπαλος ΔΕΝ είναι ο Νίκος και ο Γιώργος. Ο αντίπαλος είναι το μπιλιάρδο!!
Πιστεύω οτι και σε αυτό το κομμάτι οι καλοί παίκτες θα βοηθήσουν όσους θέλουν να ανέβουν και είναι διατεθειμένοι να κουραστούν και να πονέσουν και οχι περίεργοι για το τι θα ακούσουν.
Αλλωστε κανείς δεν γεννήθηκε με 1,500 στις τρίσποντες η με 30 στο κάδρο.Δούλεψε,ρώτησε,προβληματίστηκε,συνδιασε και κυρίως προπονήθηκε.
Η όποια διοίκηση καλό θα ήταν να θεσμοθετήσει κάποια επιβραβευση όσων σημειώσουν σαφή άνοδο.
Το δυσκολότερο κομμάτι παραμένει επι δεκαετίες η είσοδος νέων σε ηλικία παικτών.
Φταίει η ηλεκτρονική εποχή μόνο? Φταίμε και εμείς...
Πόσο γοητευτικοί άραγε φαντάζουμε στα μάτια ενος παιδιού 12-15 χρόνων? Γιατί να μας ζηλέψει? Και άντε και το έκανε. Υπάρχει το σύστημα η κάποια σοβαρή απάντηση στην ερώτηση "Θέλω το παιδί μου να μάθει μπιλιάρδο"? Σαφως και οχι.
Να το φιαξουμε μέσα σε μια μέρα η έναν χρόνο δεν γίνεται σίγουρα.Ισως όμως μπορούμε να το φιάξουμε σε ένα ποσοστό της τάξεως του 15-20% σε πρώτη φάση.
Οπως και να έχει πιστεύω οτι οι καλοί παίκτες πρέπει να παίξουν το ρόλο τους στις εξελίξεις και να μην μείνουν αδρανείς.Εναν ρόλο που θα τους δώσει πίσω το κύρος και τον σεβασμό που είχαν παλαιότερα και που αξίζει να έχουν.
Η ανταμοιβή δεν είναι πάντα οικονομική και πάντα θα υπάρχουν πράγματα που το χρήμα δεν μπορεί να αγοράσει.
Αυτοί είναι οι βασικοί άξονες που πιστευω οτι πρέπει να κινηθεί η όποια διοίκηση προκύψει. Καμμία διοίκηση όμως δεν μπορεί να κάνει σοβαρά πράγματα αν δεν νοιώθει οτι υπάρχει ανταπόκριση και ενδιαφέρον για τις κινήσεις της. Δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι η οχι στο συμβούλιο. Αν έχει την διαθεση να βοηθήσει αν έχει κάποια ιδέα καλό θα είναι να μην την κρατήσει για τον εαυτό του η για τα πηγαδάκια.
Κλείνοντας θεωρώ οτι την επόμενη χρονιά το πρώτο που πρέπει να αλλάξει οσο αφορά το αγωνιστικό κομμάτι είναι οτι πρέπει να είμαστε πολύ πιο αυστηροί και λιγότερο ελαστικοί (με όποιες απώλειες) στις όποιες παραβάσεις η στην αδιαφορία.